zondag 27 januari 2013

Lille Blåmannen

De afgelopen week zijn er bakken met sneeuw gevallen. Dat zorgt voor goede ski-condities, maar niet zelden ook voor een verhoogd lawine-risico. Een gevaarlijke combinatie. Gisteren was het risico op lawines weer enigszins gedaald, maar als het op skiën aan komt, zijn we erg voorzichtig. We besloten een topptur te maken naar Lille Blåmannen. Dit is één van de veiligste bergen in de omgeving door zijn lichte hellingsgraad. Toen we rond 9.45 uur aankwamen, stonden er al ruim dertig andere auto's onderaan deze berg geparkeerd.

Uitzicht richting Kaldfjord onderweg naar de top

Lille Blåmannen staat naast veilige berg ook bekend als 'eenvoudige berg' onder de Noren. Ik vond het toch een heftige klim omhoog (voor Erik viel dat overigens reuze mee). Stilstaan om uit te rusten was niet comfortabel in de ijzige kou. Op ongeveer 800 meter hoogte zal het -15 graden zijn geweest. Met de wind erbij lag de gevoelstemperatuur nog wat lager. Elke handeling (een droge laag thermisch ondergoed aan doen op de top) moet dan heel nauwkeurig worden uitgevoerd. Uiteindelijk was het met zes lagen kleding goed vol te houden en konden we rustig nog wat eten, drinken en foto's maken. De zon liet zich helaas niet zien dit keer.


Uitzicht vanaf Lille Blåmannen

Steile pieken van Kvaløya

Na 20 minuten op de top was de beloning groot: 800 hoogtemeters afdalen door diepe, verse, poedersneeuw, waarin je je eigen sporen kan maken. Het was het afzien meer dan waard.




dinsdag 22 januari 2013

Zon! (Surprise!)

De eerste topptur van het seizoen is een feit. Na dagenlang grijs weer leek het zondag een aardige dag te worden. We hadden zin om er weer eens op uit te gaan en het skiseizoen vroeg in te luiden. Na lang uitslapen, vertrokken we met onze randonnée ski's (maar zonder fatsoenlijke camera) richting Rødtinden (470 m).

Rond half twaalf gingen we de deur uit, wetende dat het om half drie alweer donker zou zijn. Terwijl we nietsvermoedend richting Kvaløya reden, was de lucht al oranje/roze gekleurd. Opeens was hij daar: de zon! Wat een verrassing! 20 januari was het nog maar, terwijl we allebei dachten dat de zon pas weer op de 21e te zien zou zijn. Net als vorig jaar was het een feest om hem weer te zien verschijnen. Waarom hadden we eigenlijk de camera thuis laten liggen? (dat doen we nooit!). Een iPhone plaatje:



We liepen naar de top van Rødtinden in prachtig licht, met mooie weerspiegelingen in het water.





We waren duidelijk niet de enigen met dit plan. Toen we bijna bij de top waren, zagen we Eelke en Roy bovenop staan, wat ons trouwens niet verbaasde. Eelke had meteen haar camera in de aanslag en maakte nog wat plaatjes van onze aankomst op de top. Hieronder volgen nog een paar foto's van Eelke. Een uitgebreidere impressie staat op Eelke en Roy's blog







Wat een aardige dag leek te worden, werd een dag met fenomenaal licht. We dronken nog een kopje thee op de top en skieden met z'n vieren weer naar beneden. Wat een mooie start van het seizoen!