donderdag 7 november 2013

Gappohytta

Gappohytta is in de loop van de jaren één van onze favoriete bestemmingen voor een weekendje weg geworden. De hut ligt in het binnenland van Troms, op een paar honderd meter afstand van Zweden, en een klein aantal kilometers van Finland. Eén van de allermooiste plekken in de omgeving.


Afgelopen weekend beloofde het rustig, koud winterweer te worden. Ideaal voor een langlauftocht met overnachting op Gappo. We begonnen zaterdag relatief laat: té laat om voor het donker aan te komen. Inmiddels gaat de zon hier alweer om 14.15 onder, dus zo gek is dat niet. Spannend om zo'n "nachttocht" op ski's te maken. Wat waren we blij met de GPS en de sneeuwscootersporen die we volgden, waarvan we redelijk overtuigd waren dat ze ons naar de hut zouden leiden. En dat was ook zo. 


Rond een uur of zes kwamen we aan. Gappo bestaat uit twee hutten waar je kunt overnachten en een wc/houthok. Er was al een stel uit Tromsø in de ene hut. We maakten een praatje met ze, maar kozen voor een eigen hut (ervan uitgaande dat deze snel opgewarmd zou zijn) en installeerden ons in de 'oude' Gappohut.

Erik haalde een stuk verderop een emmer drinkwater uit de rivier. Toen we dat binnen op het aanrecht hadden gezet, lag er binnen vijf minuten een laag ijs op. Het vroor binnen dus ook flink. Tijd om de houtkachel aan te steken. Het was jammer dat we de thermometer die binnen hing pas ontdekten toen we al twee uur volop aan het stoken waren. Met alle kleding aan die we bij ons hadden, wilden we niet verder dan een halve meter bij de kachel vandaan komen. Wat een kou!

Na twee uur volop stoken was de hut "opgewarmd" tot 0 graden. Weer een uur later was het vijftien graden en konden we eindelijk - het was inmiddels half tien - comfortabel gaan koken. Wat smaakte onze kant-en-klare zak pasta met meegebrachte verse paprika, champignons en ui goed!


In een goed opgewarmde hut gingen we slapen, om na een paar uur wakker te worden van de kou. Vier graden was het en hoog tijd om de kachel opnieuw aan te steken.

Erik ging 's ochtends op tijd de kou in (en nu met een flinke wind erbij) om foto's te maken van het mooie oranje ochtendlicht. Het was buiten prachtig!





Rond een uur of twaalf stonden we op onze ski's om te beginnen aan de terugtocht. Dit keer in de zon, bij -10 graden. We hoefden alleen nog maar omlaag en waren binnen 2,5 uur bij de auto. De terugtocht deden we twee keer zo snel als de tocht omhoog. De auto deed het nog (je weet het maar nooit) en gelukkig hoefden we maar 45 minuten te rijden tot Nordkjosbotn, waar we grote koppen koffie en thee kochten om verder op te warmen.

Het was een fantastisch weekend. Zo'n weekend dat uiteindelijk bij de mooiste weekenden van het jaar zal horen, ook al heb ik misschien wel een kort moment gedroomd van een luxe-arrangement in een warm hotel. 







donderdag 24 oktober 2013

IJsland

Twee weken geleden was ik voor m'n werk op IJsland. Ik moest eerst een paar dagen in Akureyri zijn, wat in het noorden van IJsland ligt. Akureyri is met z'n 17.000 inwoners de tweede stad van IJsland. Een leuke plaats, zelfs met universiteit, gelegen op een prachtige plek. Mijn hotel lag 500 meter vanaf het plaatselijke buitenzwembad (inclusief hot-pots en stoombad), dat het gehele jaar door van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat geopend is en waar de entreeprijs 3 euro is. Aan warm water is geen gebrek in IJsland.

 Idyllisch uitzicht vanaf het conferentiecentrum in Akureyri

Herfst in Akureyri

Na vier dagen in Akureyri vloog ik terug naar Reykjavik. Ik had twee dagen vrij voordat ik nog iets voor m'n werk te doen had in Reykjavik en besloot de meest toeristische attracties bij langs te gaan: een middag naar de Blue Lagoon en een Golden Circle tour.

Het middagje in de Blue Lagoon was heerlijk en het was er tegen mijn verwachting in vrij rustig. In feite is de Blue Lagoon niet meer dan een meertje dat midden in een lavaveld ligt en z'n warmte verkrijgt via een geothermische elektriciteitscentrale. Het is natuurlijk flink gecommercialiseerd, maar de luxe rondom het meertje kon ik op dat moment wel erg waarderen :-).

Blue Lagoon

Voor de Golden Circle tour besloot ik mee te gaan met een georganiseerde rondreis. Het is een rit van ongeveer 300 kilometer vanuit Reykjavik het binnenland in, langs geisers, watervallen en Thingvellir nationaal park. In het Thingvellir nationale park kwam meer dan 1000 jaar geleden het eerste parlement bijeen. Het park is ook de plek waar de geologische grens tussen Noord-Amerika en Europa loopt en waar je duidelijke scheuren in het landschap ziet door het uiteendreven van de twee continentale platen.





Eenmaal in IJsland moet je natuurlijk de geisers gezien hebben. Gelukkig kregen we ruim de tijd om rond te kijken bij Geysir en Strokkur, die vlak naast elkaar liggen. Strokkur is op dit moment de meest actieve geiser en heeft gemiddeld elke 7 minuten een uitbarsting. In de eerste twintig minuten dat ik naar Strokkur's kokende water stond te kijken, was ik getuige van vijf of zes uitbarstingen, dus ik had geluk. Daarna nam het weer af.

Strokkur

Geysir 


Op het punt dat we het verst het binnenland ingereden waren, stopten we bij Gullfoss, een prachtige waterval. Hier wemelde het van de toeristen, wat een beetje afdeed aan de charme van de plek. Maar mooi was het zeker.





Na in totaal 7,5 uur onderweg te zijn geweest, werd ik weer afgezet bij m'n hotel. Heel comfortabel. Nu ik de hoogtepunten heb gezien, lijkt het me geweldig om terug te gaan naar IJsland, samen met Erik, een auto te huren en de rest van dit bijzondere land te ontdekken.

Tegen een volgende conferentie op IJsland zal ik ook geen nee zeggen; ik kan me bijna geen betere plek bedenken.

Harpa; cultureel- en conferentiecentrum in Reykjavik

woensdag 2 oktober 2013

Indian summer


We hebben een prachtige herfst gehad, die inmiddels zo goed als voorbij is. De bomen zijn kaal en de eerste nachtvorst is geweest. Laat de winter maar komen. Deze blog heeft stil gelegen, maar omdat ik het leuk vind om foto’s van bijzondere momenten te documenteren, volgt hier een fotoverslag van de afgelopen weken.

Eind augustus, een lang weekend bezoek van Ellen en haar moeder. Van links naar rechts bij Krokvatnet, Nattmålsfjellet en Jamnfjellet (klik op de foto's voor een vergroting).

Op 1 september, het begin van de herfst, maakten we een ontzettend mooie tocht naar Straumsaksla op Kattfjordeidet.






Precies een week later, op 8 september - misschien wel de mooiste herfstdag - slenterden we een zondagmiddag rond op Bruna/Smørstabben, boven Grøtfjord.






Zaterdag 21 september verlieten we voor twee dagen de bewoonde wereld met z'n mobiele telefoondekking, elektriciteit, stromend water en internet. We maakten een tweedaagse tocht, gedeeltelijk door een maanlandschap, met overnachting in Ringvassbu.





We sloten september af met een theatervoorstelling op vrijdagavond. Niet zomaar, want ik had de hele week mijn kantoor verruild voor het podium in het kader van de "nacht van de wetenschap". Samen met theater-regisseurs, professionele acteurs, musici, en twee andere wetenschappers maakten we NordØstpasjonen - Spillet om det ville Arktis; een voorstelling waarin kunst, theater en wetenschap samenkomen rondom de gevolgen van klimaatverandering in het Arctische gebied. Het was ontzettend inspirerend en ik hoop hier in de toekomst meer mee te kunnen gaan doen.

Foto's: Stein Valkoinen

woensdag 14 augustus 2013

Kalvebakken - Bønntuva - Fjellheisen

Na de tochten van afgelopen week ontdekten we zondag een prachtig dal vlakbij Tromsø. Om een mooie traditie in stand te houden, volgt hieronder een bijdrage van Bert en Leni over het laatste weekend van deze gezellige, productieve, en ook nog sportieve vakantie:

Zoals je hebt kunnen lezen hebben we een mooie vakantieweek achter de rug. Afgelopen zaterdag maakten we weer eens mee dat wandelen bij mooi weer ook heerlijk is. We hadden de Fjellheisen genomen om even naar Fløya te gaan. Lekker slenteren, alle tijd om te fotograferen en om rond te kijken en vooral niet door hoeven te lopen omdat stil staan te koud is.

 Tromsø vanaf Fløya


Mooie weerspiegelingen in de meertjes rondom Fløya

Op zondag is het nog mooier weer. Strakblauw, windstil en wel 14 graden. Tijd voor een rustige, mooie tocht. Erik zet ons af bij Kalvebakken, dat ligt 25 kilometer over de E8 richting Ramfjord. De weg gaat met een grote boog.

Startpunt bij Kalvebakken bru


Het plan is om binnendoor over de bergen terug te gaan naar de Fjellheisen boven Tromsø. Een tocht van zo'n twaalf kilometer met het hoogste punt (Bønntuva) op 776 m.





Na een stevige, korte klim komen we in een prachtig licht stijgend dal met veel groen en een riviertje dat meandert, in een heerlijk zwemwater verandert of met prachtige watervallen door de rotsen snijdt.







Op de achtergrond altijd de bekende silhouetten van de hogere toppen. In bijna slentertempo gaan we langzaam omhoog en met enige tegenzin dit dal uit.





Boven 500 meter verandert het landschap in een meer bekend type: glooiend en alleen heel lage begroeiing. Maar wel met prachtige uitzichten op de wateren rondom ons.




Op Bønntuva (dichtbij Fjellheisen, maar er nog nooit geweest!) zie je de bekende omgeving in een net iets ander perspectief. Op de afdaling tot 400 meter komen we rond Fløya half Tromsø tegen. Toch hebben wij het mooiste dal in de omgeving voor ons alleen gehad.


 Uitzicht op Hamperokken vanaf Bønntuva

Tromsdalstinden

De route van Kalvebakken via Bønntuva en Fløya naar Fjellheisen