mørketid / fargetid

We zitten midden in de mørketid. De donkere tijd. Sinds eind november komt de zon niet meer boven de horizon. Zolang de hemel wolkenvrij is, is dit geen probleem en zou je de mørketid eerder de fargetid kunnen noemen. De kleurentijd. Maar de laatste week is het bar en boos, met dikke bewolking, harde wind, regen en sneeuw. Het is hele dagen donker, met tussen 10.00 en 13.30 uur slechts een beetje schemer. Toch, als je eenmaal goed aangekleed buiten bent, is het weer fijn om de frisse lucht op te snuiven. Overal hangt kerstverlichting en de sneeuw knispert lekker onder je schoenzolen. Vlak voordat de mørketid begon was Sjef een weekje op bezoek. Hij heeft prachtige dagen gehad, met veel gekleurde luchten. Bijna elke dag liet de zon zich nog even zien boven de bergen. Niet meer dan een half uurtje, maar hij was er. Voor Sjef geen mørketid, maar fargetid. Hieronder een aantal foto's van de afgelopen weken.

Eind november: fargetid, zonsopgang én -ondergang ineen

Vanaf Håkøya, begin november 

 Een eenzame kajakker in de bijtende kou, maar met prachtig uitzicht

 Bezoek van Sjef

 Eind november, op walvissafari naar Vassstrand; dit keer geen walvissen gespot, wel uitgewaaid

Boven en onder: uitzicht op Senja vanaf Vasstrand 

 Nogmaals fargetid vanaf het balkon

En hier het meest kleurrijke plaatje. Ons stralende zonnetje in de mørketid!

Gastblog van Bert en Leni: 9-19 oktober

Herfstvakantie in Nederland. Tijd om naar Tromsø af te reizen. In het verleden hadden wij wel eens onze bedenkingen om in oktober in noord Noorwegen te willen zijn. Nu Hedda daar op ons wacht, hoeven we niet meer na te denken. De tickets waren in juli al geboekt.

We worden op vrijdagmorgen wakker van geluidjes die we de laatste weken alleen via Facetime hadden gehoord. Heerlijk om er weer echt bij te zijn. Hedda is natuurlijk geweldig gegroeid. Het is een heerlijke meid. Na een ochtend is ze weer aan ons gewend. We verbazen ons om wat ze al kan en doet. Ook al zou het een dikke week regenen, dan zou dat niet erg zijn. Wij gaan ons wel vermaken.

Maar het regent niet: de eerste drie dagen schijnt de zon volop, is het bijna windstil en de temperatuur is rond nul graden. Heerlijk wandelweer. Met Hedda in de kinderwagen zien we geheel noord Tromsø opnieuw. Maar we beklimmen ook Varden, het hoogste punt van het eiland, hier bijna in de achtertuin. Hedda zit bij Maaike in de draagzak. Ook gaan we met de fjellheis naar boven. Heerlijk rondstruinen onder Fløya en genieten van het intens bruine landschap en het heerlijke weer.

Bovenop Varden

Boven en onder: rondstruinen rondom Fløya 

Hedda lekker ingepakt in de draagzak

Op maandag verandert het weer. Meer wind, weinig zon en wat regen. Hoogtepunt van de dag is de laatste babyzwemles van Hedda. Ik mag mee het water in en dat is de enige plek om het echt mee te kunnen beleven. Na afloop krijgt Hedda haar eerste zwemdiploma. Deze week begint ze aan de volgende serie lessen.

In de nacht van 13 op14 oktober is de winter hier echt begonnen. Boven de 400 meter ligt sneeuw. Daaronder  is het overal spekglad. Goed dat de winterbanden al onder de auto zitten. Zonder spikes komen wij als voetganger nergens. In de loop van de avond zien we het mooiste noorderlicht dat we ooit hebben meegemaakt. We hoeven er niet voor op stap. Gewoon vanaf het eigen balkon. We hebben geen bewijsmateriaal. Het was kort en heftig. Geen tijd op te prutsen met statief en camera. Gewoon kijken, zolang het duurt.

Uitzicht vanaf Fløya

De volgende dagen vermaken we ons met diverse wandelingen: een mooie wandeling over de lysløype op zuidelijk Tromsøya en één naar het centrum. Hedda slaapt heerlijk in de wagen. We trakteren ons op koffie en taart bij Aune op Hedda’s vier-maanden verjaardag. Hedda vindt het gezellig en kijkt rustig rond.

Hedda is precies 4 maanden oud op 16 oktober, dus koffie en taart bij Aune na een fijne wandeling naar de stad

De laatste vrijdag is een typische grijze, natte herfstdag. Toch mooi dat het niet de hele week zo is geweest. Behalve bovenstaande activiteiten is zo’n vakantie natuurlijk uitstekend geschikt om naar keuze te winkelen, Hedda te fotograferen, hard te lopen of te lezen.

Boven en onder: aan het einde van de middag op Telegrafbukta, na een wandeling over de lysløype op zuidelijk Tromsøya

Een lang weekend in Oslo

Om met de kerst naar Nederland te kunnen, hebben we een paspoort nodig voor Hedda. Die moest natuurlijk aangevraagd worden en de enige plek waar dat kan is op de Nederlandse ambassade in Oslo. Deze vereist dat de persoon voor wie het paspoort is zelf aanwezig is, ook als het om een baby gaat. We besloten van de nood een deugd te maken en met z'n drieën een lang weekend naar Oslo te gaan.

Donderdagochtend namen we het vliegtuig vanuit Tromsø. Na een goede en rustige vlucht (Hedda was heel ontspannen) en een korte treinreis naar Oslo centrum, checkten we midden op de middag in in ons hotel. Na een uurtje rust op de hotelkamer stond de eerste afspraak op de agenda: pasfoto's maken. Toen die klus geklaard was, liepen we nog even langs het water. Erik had wat voorwerk gedaan en een goede toko gevonden, die we aandeden alvorens we met lekkere quiches, salades en soep terug liepen naar het hotel. 

Majorstuen skole

De volgende ochtend stond de afspraak met de ambassade op de agenda. De aanvraag was in tien minuten voltooid, dus we hadden alle tijd om naar het Vigelandspark te wandelen via de mooie wijk Majorstuen. Het Vigelandspark is een groot beeldenpark met meer dan 200 bronzen, granieten en smeedijzeren sculpturen van dezelfde artiest (Gustav Vigeland). Waarschijnlijk zagen we het park op z'n mooist, zo midden in de herfst.

Monolitten

Zaterdag begon de dag met regen. Toch wilden we er heel graag op uit. Via een actieve blogster uit Oslo had ik tips gekregen voor "baby-vriendelijke" wandelingen in Oslo's Nordmarka, het grote natuurgebied ten noorden van Oslo. We hadden verschillende mogelijkheden voor wandelingen rondom mooie meren en naar hutten. Rond 13.00 uur veranderden de pijpenstelen in miezerige regen en besloten we de metro te nemen naar Sognsvann, dat aan het einde van een metrolijn ligt en in 20 minuten vanuit het centrum te bereiken is.

in de metro

De rest van de middag bleef het droog. We liepen langs Sognsvann, een meer dat omgeven was door bos in prachtige herfstkleuren. Het doel was Ullevålseter, een 6 kilometer verder gelegen hut. Na een wandeling langs meertjes en door bos, bereikten we de hoger gelegen hut. We zaten er een half uurtje om wat te eten en om Hedda te voeden, voordat we begonnen aan de terugweg.

Ullevålseter

Terug bij het hotel was het vrij snel bedtijd voor Hedda, die moe was en als een blok in slaap viel. Erik zorgde voor ons avondeten en haalde falafel bij Oslo's beste falafel-tent, die we op vrijdag hadden ontdekt. We waren blij: terwijl Hedda lag te slapen genoten we van de superlekkere falafel met humus-saus bij gedimd licht en zeiden fluisterend dat we nog wel vijf dagen zouden willen blijven ;-) .

Herfst + winter

Vorige week hadden we een paar prachtige herfstdagen. De mooie, kleurrijke herfst duurt hier maximaal een week of drie, dus je moet er bij zijn als het mooi weer is.

 Wandeling door Tromsdalen met uitzicht op Tromsø en Store Blåmannen op de achtergrond

In Tromsdalen: uitzicht op de Tromsdalstinden

Het was 10 graden: een t-shirt was voldoende met 6 kilo op de buik en 6 kilo op de rug :-)

Vrijdag was het weer mooi weer: heiig uitzicht vanuit de achtertuin op Malangen 

 Rundvannet

Zondag was het vier graden buiten en viel de eerste sneeuw op Fløya: de herfst leek plaats te maken voor de winter.

En vanochtend was het al zover: hieronder het uitzicht vanuit ons keukenraam.

Ik heb met Hedda meteen de kinderwagen getest in de sneeuw (inclusief nieuwe donsslaapzak voor Hedda). Ik zie de winter inmiddels wel zitten.

Svensby

Afgelopen weekend zijn we voor het eerst een weekendje weg geweest met Hedda. Naar Svensby, onze inmiddels zo vertrouwde plek. In de afgelopen jaren hebben we een stuk of tien weekenden doorgebracht in Svensby. De laatste keer was bijna twee jaar geleden. Het werd dus tijd om weer eens terug te keren.

We waren extra goed voorbereid dit keer (goede voorbereiding = driedubbele pret met een baby). We hadden thuis al eten gekookt voor het hele weekend en op woensdag- en donderdagavond alle spullen klaar gezet. Vrijdag zaten we in een mum van tijd in de auto en om 16u stonden we te wachten op de pont bij Breivikeidet. Een half uurtje later staken we de sleutel in het slot van onze kleine, knusse hut.

Aanlegplaats van de pont. Op de achtergrond de eerste nieuwe sneeuw op de bergen.

"Onze" hut 

 De pont, onderweg naar Breivikeidet

We hadden een ontzettend ontspannen weekend, met mooie, korte wandelingen door een kleurrijke omgeving in herfstachtig weer. In de hut was het knus en gezellig. Hedda had het duidelijk naar haar zin, ze sliep heerlijk en speelde fijn. En terwijl Hedda op zaterdagavond lag te slapen, zat eerst ik, en vervolgens Erik, te relaxen in een hete sauna. Wat wil je nog meer? Helemaal tevreden moesten we helaas op zondagmiddag alweer huiswaarts. Het zal geen twee jaar duren voordat we weer terug zijn.

(Tip: als je dit via de website bekijkt - en dus niet vanuit de mail - kun je op de foto's klikken voor vergrotingen).