vrijdag 17 april 2015

Håkøya

Donderdag leek het wel lente. Het was de warmste dag van het jaar tot nu toe, een graad of 6, windstil en zonnig. Ik besloot om op sneeuwschoenen en met Hedda in de draagzak naar Håkøytoppen te lopen, bovenop het eilandje Håkøya, 20 minuten rijden vanuit Tromsø. Bij de parkeerplaats op Håkøya bleek een sluitmechanisme van mijn sneeuwschoen (tijdelijk?) kapot te zijn. Met Hedda al in de draagzak zag ik het niet zitten om dit ter plekke te repareren. Ik besloot zonder sneeuwschoenen omhoog te gaan. Achteraf misschien niet de beste keuze. Gelukkig was ik wel zo verstandig om stokken mee te nemen. 

Het eerste stuk liep prima. Ik volgde sporen omhoog en kon voorkomen om al te diep weg te zakken. Maar omdat het inmiddels voorjaar is, smelt de sneeuw op veel plekken van onderen. Dat zorgt ervoor dat je soms flink naar beneden zakt. "Rotten snow" noemen ze dat in het engels. En hoe hoger ik kwam, hoe vaker ik wegzakte. Met een slapend kind op de buik en een rugzak op de rug is dat niet heel comfortabel.  Maar ik liep door, want ik wilde dat topje bereiken en Hedda sliep lekker.

Onderweg naar boven. Uitzicht op Eidkjosen en Store Blåmannen.

Uiteindelijk bleek Håkøytoppen leuk, maar niet heel spectaculair.  De wandeling ernaar toe gaat door bos en bovenop is een vlakte met een gapahuk (een soort schuilhutje). Het uitzicht wordt wat belemmerd door de bomen. Maar het was leuk om weer eens op een andere plek te lopen. Ik denk dat dit een leuk wandelingetje is in de zomer, als alles in bloei staat. Aangezien Hedda nog sliep, maakte ik bovenop nog een extra ommetje. 

De gapahuk op Håkøytoppen

Eenmaal beneden – Hedda was inmiddels wakker geworden - zocht ik een mooi plekje aan het water om te lunchen. Wat was dat heerlijk! Voor Hedda was het heel bijzonder om nieuwe dingen te ontdekken. Ze had meteen een dennenappel te pakken. Daarna volgden de steentjes van het strand. Alles was nieuw en werd goed bekeken. Ze luisterde met zichtbare verbazing naar het geluid van de rondvliegende meeuwen en probeerde ze na te doen. Tijd voor een broodje en wat fruit had ze ook. Zo hebben we een uurtje aan het water rondgehangen, lekker in het zonnetje, en het beste gehaald uit deze mooie voorjaarsdag. Wat een feest!


Uitzicht vanaf ons plekje aan het water

Wat een mooie dennenappel!!

woensdag 15 april 2015

"Het vervolg" (gastblog van Bert en Leni deel II)

Het hoogtepunt van de regenachtige maandag is de zwemles van Hedda. Er wordt gestart met een nieuwe serie lessen. Hedda hoort bij de gevorderden binnen haar groep. Ze demonstreert hoe je zittend op een mat met de benen in het water naar je moeder kunt duiken die een meter van de kant staat. 'Zal ik het doen?' lijkt ze denken en hopla daar laat ze zich voorover vallen naar mama, die haar lekker eventjes onder water laat zweven voordat ze haar uit het water tilt. Een kind van tien maanden kan zeker triomfantelijk kijken. Helaas is er geen fotografisch bewijs.

Op dinsdag is het alweer prachtig weer. Weinig wind, redelijk zonnig, net boven nul. Deze laatste dag moeten we weer met Hedda de bergen in. De meest ideale tocht voor haar is Nattmålsfjellet. Zondag gingen we tijdens bewolkt en regenachtig weer, vandaag hebben we dus gunstiger omstandigheden. Dat moet leuk genoeg zijn. We krijgen er geen spijt van. Het is zo heerlijk dat we lekker kunnen rondstruinen tijdens de klim. Bovenop is het wel fris, dus gaan we vlot weer omlaag. Hedda vermaakt ons op de terugweg met haar gebrabbel. Ze is vast de enige persoon die deze tocht dit seizoen al drie keer heeft gemaakt (afgezien van haar moeder dan...).

Over twee maanden zien we Hedda weer. Dat klinkt lang, maar we hebben weer een vracht mooie ervaringen met elkaar opgedaan.






Panorama op de top (klik voor een vergroting op de foto)




Een trotse opa en oma en blije Hedda

zondag 12 april 2015

"Met Hedda de bergen in..." (gastblog van Bert en Leni)

Een korte vakantie om (vooral) Hedda even te zien.

Maaike en Hedda halen ons af van het vliegveld. Hedda is diep onder de indruk van al die reizigers om haar heen en van de bagagetransportband. Gelukkig is thuis het ijs snel gebroken.

Op donderdag moeten we natuurlijk op pulktur in de 'achtertuin'. Voor het eerst in twee jaar gebruiken we de sneeuwschoenen weer. Uiteraard zoeken we de plekken op waar ze echt nodig zijn. 



Ondanks de voorspellingen (hele week vooral regen) wordt het weer steeds beter. We moeten dus ook maar Varden op. We gaan weer op sneeuwschoenen, maar Hedda gaat nu bij Maaike in de draagzak. Varden verveelt nooit. Op een paar plekken zie je aan drie kanten water. Bergen op de achtergrond en sneeuw op de voorgrond. Typisch Noorwegen, vooral als je bedenkt dat je amper iemand tegenkomt en het er altijd stil is.

Op vrijdag willen we naar Nattmålsfjellet, maar de brug naar Kvaløya is geblokkeerd. We wachten niet, maar gaan naar de Fjellheis. Bovenop is het windstil, zonnig en verlaten. We gaan op sneeuwschoenen naar Fløya. Dat is een 
uitzichtpunt op bijna 700 meter hoogte. We klimmen 250 meter door een maagdelijk wit landschap. Heerlijke tocht. Hedda is tijdens de terugtocht wakker. Ze vindt het prachtig in de draagzak en schommelt vrolijk mee.











Op zaterdag krijgen we te maken met de originele weersverwachting. De bebouwde kom verandert in bagger. We blijven lekker thuis en vermaken ons met Hedda.

In de loop van de zondag zal het gaan regenen en waaien. De ochtend is droog, windstil en bewolkt. We gaan dus direct met zijn vijven naar Nattmålsfjellet. Onderweg in de auto begint het licht te regenen. Maaike overtuigt ons om het toch maar te proberen. Gelukkig zet de regen niet door. We lopen op sneeuwschoenen en die hebben we nodig ook. Zo'n besneeuwde omgeving met overal donkere wolken om je heen is toch ook mooi. Hedda slaapt op de heenweg en geniet wakker van de terugweg.




Wat zullen maandag en dinsdag nog brengen? Als het het vermelden waard is, volgt er nog een gastblogje.

maandag 6 april 2015

Nattmålsfjellet op sneeuwschoenen

Onze eerste topptur op sneeuwschoenen met z'n drieën is een feit! Zaterdag liepen we vanaf Kattfjordeidet naar Nattmålsfjellet. Het werd de mooiste tocht van het jaar tot nu toe. Alleen op de top kwamen we twee mensen tegen. Zij liepen een andere route, dus we hadden deze berg (nou ja, heuvel...) vrijwel voor ons zelf.

Ersfjord in de achtergrond



Met z'n drieën bovenop Nattmålsfjellet

Terug bij de auto na een geweldige tocht. Allemaal blij :-)


donderdag 2 april 2015

Fjellheisen

Woensdag was het zo'n mooie Noorse paasdag (voor de Noren is het ongeveer een week pasen). Wij gingen een middagje de berg op.

Stoere zonnebrillen! Onderaan fjellheisen, klaar om met de kabelbaan naar boven te gaan.

Een uitzicht dat nooit verveelt!
Hedda slaapt nog steeds graag een uurtje in de draagzak.

 Erik op het topje in de verte.

Op de terugweg naar het lager gelegen restaurant voor wafels (M), koffie (E), een broodje en druifjes (Hedda)