Donderdag leek het wel lente. Het was de warmste dag van het jaar tot nu toe, een graad of 6, windstil en zonnig. Ik besloot om op sneeuwschoenen en met Hedda in de draagzak naar Håkøytoppen te lopen, bovenop het eilandje Håkøya, 20 minuten rijden vanuit Tromsø. Bij de parkeerplaats op Håkøya bleek een sluitmechanisme van mijn sneeuwschoen (tijdelijk?) kapot te zijn. Met Hedda al in de draagzak zag ik het niet zitten om dit ter plekke te repareren. Ik besloot zonder sneeuwschoenen omhoog te gaan. Achteraf misschien niet de beste keuze. Gelukkig was ik wel zo verstandig om stokken mee te nemen.
Het eerste stuk liep prima. Ik volgde sporen omhoog en kon voorkomen om al te diep weg te zakken. Maar omdat het inmiddels voorjaar is, smelt de sneeuw op veel plekken van onderen. Dat zorgt ervoor dat je soms flink naar beneden zakt. "Rotten snow" noemen ze dat in het engels. En hoe hoger ik kwam, hoe vaker ik wegzakte. Met een slapend kind op de buik en een rugzak op de rug is dat niet heel comfortabel. Maar ik liep door, want ik wilde dat topje bereiken en Hedda sliep lekker.
Onderweg naar boven. Uitzicht op Eidkjosen en Store Blåmannen.
Uiteindelijk bleek Håkøytoppen leuk, maar niet heel spectaculair. De wandeling ernaar toe gaat door bos en bovenop is een vlakte met een gapahuk (een soort schuilhutje). Het uitzicht wordt wat belemmerd door de bomen. Maar het was leuk om weer eens op een andere plek te lopen. Ik denk dat dit een leuk wandelingetje is in de zomer, als alles in bloei staat. Aangezien Hedda nog sliep, maakte ik bovenop nog een extra ommetje.
De gapahuk op Håkøytoppen
Eenmaal beneden – Hedda was inmiddels wakker geworden - zocht ik een mooi plekje aan het water om te lunchen. Wat was dat heerlijk! Voor Hedda was het heel bijzonder om nieuwe dingen te ontdekken. Ze had meteen een dennenappel te pakken. Daarna volgden de steentjes van het strand. Alles was nieuw en werd goed bekeken. Ze luisterde met zichtbare verbazing naar het geluid van de rondvliegende meeuwen en probeerde ze na te doen. Tijd voor een broodje en wat fruit had ze ook. Zo hebben we een uurtje aan het water rondgehangen, lekker in het zonnetje, en het beste gehaald uit deze mooie voorjaarsdag. Wat een feest!
Uitzicht vanaf ons plekje aan het water
Wat een mooie dennenappel!!