zondag 17 mei 2015

Stockholm-Åland deel 2

Na vier dagen in Stockholm zit de vakantie er nog niet op (zie vorig bericht). Op 1 mei nemen nemen we de boot naar Åland. Åland is een eilandengroep in de Botnische golf midden tussen Zweden en Finland. Officieel hoort het bij Finland, maar de voertaal is Zweeds. Ooit hoorde Åland bij Zweden, totdat eerst Rusland het afpakte, en het vervolgens een deel van Finland werd.

We hebben een huisje geboekt in Hellesbysand, een gehuchtje aan het water op een half uurtje rijden vanaf Mariehamn (de hoofdstad van Åland en meteen ook het enige echte dorp met ca 10.000 inwoners).


Elke dag verkennen we een stukje van het eiland, dat bestaat uit bossen, meren, gehuchtjes en verlaten wegen. Een wandeling bij Getabergen, helemaal in het noorden van het eiland, levert de mooiste uitzichten op. 



Het valt op dat Åland heel netjes is en de mensen er alle tijd hebben. Iedereen is in voor een praatje en niemand geeft de indruk snel weer aan het werk te moeten. Overal is het gras keurig gemaaid, de wegen zijn breed en strak, het plaatselijke zwembad is luxe en schoon.




We brengen elke dag geruime tijd in en om het huisje door, zodat Hedda lekker (buiten) kan spelen. Thuis in Tromsø lag bij vertrek nog veel te veel sneeuw om buiten te spelen, hier wordt de speeltuin zoveel mogelijk bezocht.





Na een week pakken we de boot terug naar Stockholm. Dit blijkt een beruchte “feestboot” die op vrijdagavond vanuit Stockholm is vertrokken en op zaterdagochtend weer terug naar Stockholm vaart. De boot zit vol dronken feestgangers die een retourtje hebben geboekt om 20 uur lang belastingvrij te drinken. Het is 9 uur 's ochtends en het lijkt wel of wij de enige mensen aan boord zijn zonder een glas bier of sterke drank in de handen. Het is een maffe gewaarwording om in zo'n gezelschap te belanden, maar wij vinden een rustig plekje aan boord en laten ons toch vrij ontspannen naar Stockholm terug varen. 

In Stockholm hebben we twee uur de tijd om de auto in te leveren en wat te eten, voordat we beginnen aan de 20 uur durende terugreis met de trein naar Narvik. Die verloopt hartstikke voorspoedig. Als ervaren treinreizigers weten we inmiddels precies wat ons te wachten staat, en we laten ons heel relaxed terugrijden naar het noordelijkste treinstation van Noorwegen. Hedda werkt fantastisch mee, ze slaapt goed en vindt het allemaal heel leuk en interessant, en bezorgt ons daarmee een gezellige en onbekommerde terugreis.



Onze wens om eens door Scandinavië te reizen per trein is verwezenlijkt. Het was een mooie vakantie, die vooral door de treinreis erg bijzonder werd. Of we volgend jaar meteen weer met de trein op vakantie zullen gaan, weten we nog niet, maar we zullen het vast nog een keer over doen. 

vrijdag 15 mei 2015

Stockholm-Åland deel 1

Al jarenlang dromen Erik en ik van een treinreis door Scandinavië. Het is er nooit van gekomen. Eind april begon Erik’s papaverlof en zat mijn mamaverlof erop. Ik nam mijn vakantiedagen op van vorig jaar en tijdens deze overlappende periode waarin we samen vrij waren, namen we met z’n drieën de trein naar Stockholm.

Zondag 26 april rijden we ’s ochtends in alle vroegte naar Narvik. Inclusief een paar pauzes is dat vijf uur rijden vanaf Tromsø. In Narvik bevindt zich het noordelijkste treinstation van Noorwegen. Vanaf daar kun je een rechtstreekse trein naar Stockholm nemen, die ongeveer 20 uur onderweg is. En dat doen we.


Op het treinstation van Narvik

Op een verlaten stationnetje stappen we met vier of vijf andere mensen in de trein. De telefoniste van de Zweedse spoorwegen heeft ons verteld dat de trein helemaal vol zou zitten, maar daar geloven wij niets van. We installeren ons in onze eigen kleine slaapcoupé. Een ruimte van een paar vierkante meter met drie één-persoonsbedden boven elkaar.



We rijden Narvik uit en hebben meteen een fantastisch uitzicht over het fjord voordat we het bergmassief Bjørnfjellet oprijden. Een spectaculair eerste uur van de reis. Met z’n drieën staan we een uur voor het raam. De trein stopt op een aantal kleine bergstationnetjes waar bepakte wandelaars instappen, voordat we de eerste “grote” stop bereiken: Riksgränsen in Zweden. Daar staan hordes Zweden met hun skiuitrusting te wachten op de trein. Wij begrijpen meteen dat de trein inderdaad vol komt te zitten. Elke stoel en elk bed is bezet.



Wij brengen de tijd door in onze slaapcoupé en in de rustige restauratiewagon. Hedda vindt het heel leuk om in de slaapcoupé met de meegebrachte tas vol speelgoed te spelen, ook al moeten wij haar constant vasthouden tegen het omvallen door alle bewegingen van de trein. Buiten trekt het landschap aan ons voorbij: het blijft urenlang wit en uitgestrekt.

We slapen ’s nachts boven verwachting goed en worden op maandagochtend rond een uur of 6 wakker in een landschap dat niet langer wit is. De uitgestrektheid heeft plaats gemaakt voor bossen, hier en daar een weggetje, en af en toe een dorpje.


Op een klein stationnetje, 's morgens in de vroegte... We staan een kwartiertje stil en maken van de gelegenheid gebruik om de benen te strekken en een frisse neus te halen

Ontbijten in de restauratiewagon

Om 9 uur komen we uitgeslapen aan in Stockholm. We lopen met twee grote rugzakken, een kinderwagen, een autostoeltje, een tas vol speelgoed en een luiertas naar ons hotel. Een uurtje later zitten we in een parkje in de zon te ontbijten.


Vier dagen in Stockholm brengt ons onder andere naar Gamla Stan – de oude stad, nu vooral een toeristentrekker - , de rustige eilandjes Skeppsholmen en Kastellholmen, en het statige stadhuis, waar we een rondleiding krijgen. Stockholm is een mooie stad, prachtig gelegen, met veel oude gebouwen en prachtige uitzichten over het water. Eindelijk leren we deze stad een beetje kennen, na bijna 8 jaar in Scandinavië te hebben gewoond.

Gamla Stan

Slenterend over Skeppsholmen



Na vier dagen in de stad met Hedda is het ook genoeg. Hedda’s behoefte aan rust, regelmaat en speeltijd zijn een paar dagen goed te combineren met een stad, maar zorgen er ook voor dat wij verlangen naar wat minder intensieve dagen. We huren een auto en nemen op 1 mei in alle vroegte de boot naar Åland. Hierover later meer in deel 2.


Het stadhuis