Na vier dagen in Stockholm zit de vakantie er nog niet op (zie vorig bericht). Op 1 mei nemen nemen we de boot naar Åland. Åland is een eilandengroep in de Botnische golf midden tussen Zweden en Finland. Officieel hoort het bij Finland, maar de voertaal is Zweeds. Ooit hoorde Åland bij Zweden, totdat eerst Rusland het afpakte, en het vervolgens een deel van Finland werd.
We hebben een huisje geboekt in Hellesbysand, een gehuchtje aan het water op een half uurtje rijden vanaf Mariehamn (de hoofdstad van Åland en meteen ook het enige echte dorp met ca 10.000 inwoners).
Elke dag verkennen we een stukje van het eiland, dat bestaat uit bossen, meren, gehuchtjes en verlaten wegen. Een wandeling bij Getabergen, helemaal in het noorden van het eiland, levert de mooiste uitzichten op.
We hebben een huisje geboekt in Hellesbysand, een gehuchtje aan het water op een half uurtje rijden vanaf Mariehamn (de hoofdstad van Åland en meteen ook het enige echte dorp met ca 10.000 inwoners).
Elke dag verkennen we een stukje van het eiland, dat bestaat uit bossen, meren, gehuchtjes en verlaten wegen. Een wandeling bij Getabergen, helemaal in het noorden van het eiland, levert de mooiste uitzichten op.
We brengen elke dag geruime tijd in en om het huisje door, zodat Hedda lekker (buiten) kan spelen. Thuis in Tromsø lag bij vertrek nog veel te veel sneeuw om buiten te spelen, hier wordt de speeltuin zoveel mogelijk bezocht.
Na een week pakken we de boot terug naar Stockholm. Dit blijkt een beruchte “feestboot” die op vrijdagavond vanuit Stockholm is vertrokken en op zaterdagochtend weer terug naar Stockholm vaart. De boot zit vol dronken feestgangers die een retourtje hebben geboekt om 20 uur lang belastingvrij te drinken. Het is 9 uur 's ochtends en het lijkt wel of wij de enige mensen aan boord zijn zonder een glas bier of sterke drank in de handen. Het is een maffe gewaarwording om in zo'n gezelschap te belanden, maar wij vinden een rustig plekje aan boord en laten ons toch vrij ontspannen naar Stockholm terug varen.
Na een week pakken we de boot terug naar Stockholm. Dit blijkt een beruchte “feestboot” die op vrijdagavond vanuit Stockholm is vertrokken en op zaterdagochtend weer terug naar Stockholm vaart. De boot zit vol dronken feestgangers die een retourtje hebben geboekt om 20 uur lang belastingvrij te drinken. Het is 9 uur 's ochtends en het lijkt wel of wij de enige mensen aan boord zijn zonder een glas bier of sterke drank in de handen. Het is een maffe gewaarwording om in zo'n gezelschap te belanden, maar wij vinden een rustig plekje aan boord en laten ons toch vrij ontspannen naar Stockholm terug varen.
In Stockholm hebben we twee uur de tijd om de auto in te leveren en wat te eten, voordat we beginnen aan de 20 uur durende terugreis met de trein naar Narvik. Die verloopt hartstikke voorspoedig. Als ervaren treinreizigers weten we inmiddels precies wat ons te wachten staat, en we laten ons heel relaxed terugrijden naar het noordelijkste treinstation van Noorwegen. Hedda werkt fantastisch mee, ze slaapt goed en vindt het allemaal heel leuk en interessant, en bezorgt ons daarmee een gezellige en onbekommerde terugreis.
Onze wens om eens door Scandinavië te reizen per trein is verwezenlijkt. Het was een mooie vakantie, die vooral door de treinreis erg bijzonder werd. Of we volgend jaar meteen weer met de trein op vakantie zullen gaan, weten we nog niet, maar we zullen het vast nog een keer over doen.
