Het doel is mensen (van kinderen tot bejaarden) te enthousiasmeren om de natuur in te trekken en tochten te maken: van korte, lichte wandelingen tot zware tochten die een dag in beslag nemen. En het werkt, want vorig jaar hebben maar liefst 8000 mensen zich geregistreerd in Tromsø (op een inwonertal van ongeveer 70.000). Aangezien wij nog nooit een gebrek aan inspiratie voor tochten hebben gehad, hebben we hier nog niet aan mee gedaan.
Mijn ouders vonden zo'n ti-på-topp boekje niet gek klinken. Zij zitten deze zomer namelijk een week in ons huis, terwijl wij nog onderweg zijn met hun auto vanuit Nederland naar Tromsø. De deal is: wij rijden hun auto omhoog, en zij maken gebruik van onze Saab om in een week tijd zoveel mogelijk bergen te beklimmen. Als we aankomen, hebben we nog een paar dagen samen, voordat B&L hun eigen auto weer langs de Noorse kust omlaag rijden. Met een tent en een gasbrandertje. Heerlijk.
Om een lang verhaal kort te maken, heb ik gisteren zo'n ti-på-topp-topje uitgeprobeerd voor ze :-). Erik moest het één en ander afronden voor de vakantie, en ik besloot er in m'n eentje op uit te gaan naar Movikhammaren. De wandeling gaat vrij steil omhoog langs een prachtige rivier met veel watervallen, naar een puntje waar we vanaf het balkon uitzicht op hebben.
Op een gegeven moment ben je opeens boven de boomgrens, die op ongeveer 300 meter ligt, en loop je door een prachtig kaal landschap met veel rotsen, mossen, en de typische noorse steenmannetjes die de route aangeven.
Af en toe kom je nog wat sneeuw tegen, en andere wandelaars. Ik heb gisteren vastgesteld dat deze ti-på-topp-top vooral populair is onder groepjes vrouwen van middelbare leeftijd :-).
Bovenop had ik een prachtig uitzicht over Tromsø. Het hele eiland paste precies op de foto.
En ik liet mezelf nog even vastleggen door een man die samen met een prachtige 8-maanden jonge poolhond de top had bereikt.
Ook heb ik speciaal voor Sjef nog even m'n best gedaan om wat bloemetjes te fotograferen waar de bergen nu weer vol mee staan. Hieronder een multebær bloemetje (ofwel, gele moerasframboos - superlekker, ik kijk al uit naar augustus als ze rijp zijn!).
En blålyng (phyllodoce caerulea - met dank aan Sjef voor het naslagwerk dat hij vorig jaar heeft gemaakt):
Vanaf de berg had ik ook een mooi uitzicht op de cruiseschepen die binnen kwamen varen. We hebben de afgelopen jaren het cruisetoerisme naar Tromsø flink zien toenemen. Er komen inmiddels zeker twee cruiseschepen per dag aan, en gisteren lagen er maar liefst vier cruiseboten tegelijkertijd in Tromsø (we hebben daar vanuit huis een mooi uitzicht op). De grootste schepen (en de achterste op de foto hieronder is daar één van), hebben bijna 2000 passagiers aan boord.
Kortom, het hoge Noorden lijkt steeds bereikbaarder te worden voor een grotere groep mensen, en de Arctische streken zijn populairder dan ooit.
