Gastlogboek: Sjef, 22 april 2014

Graviditet og fødsel

Ben uitgenodigd om deze keer als gast in het weblog van Erik en Maaike te schrijven. Lieve lezer, daar ga ik graag gebruik van maken, en ik wil nu al wel verklappen dat mijn grootste hoogtepunt van deze week in Tromsø het meemaken van Maaike’s zwangerschap is. Daar willen we toch allemaal gewoon meer van weten! Na al die prachtige beschrijvingen op hun weblog van trektochten gemaakt door dit stel door ongelooflijk mooie landschappen rond Tromsø, met al die adembenemende foto’s van bergen en sneeuwrijke panorama’s, willen we toch weten hoe dit lieve stel nu deze revolutie in hun leven beleeft?

Nou, ik kan hier lang en kort over schrijven (het gastenlog moet wel kort zijn, verzekert Maaike me) het gaat geweldig goed. Het is erg fijn en geruststellend om Maaike heel gezond en met een pracht buik te zien en de trotse zorgzame Erik die al dat moois mag meemaken en beleven. Maaike verzekert mij dat de baby elke dag heel duidelijk reageert op de stem van Erik. Kijk, dat zijn nu van die weetjes, die horen we graag.

En de babykamer zult u vragen, nou die ziet er al aardig bewoonbaar uit voor de nieuwe wereldburgeres, er staan al twee bedjes in, een babyledikantje en een peuterbedje, plus een mooie houten en praktisch commode. Op de schappen al stapels babykleertjes, de een nog schattiger dan de ander en zelfs al waterdichte en goed afsluitbare sneeuwpakjes. Ook hier in het hoge Noorden bestaat er gelukkig dat zorgzame systeem om de aanstaande ouders te overstelpen met allerlei soorten kleertjes.

Wat voor mij ook heerlijk is om het overleg over allerlei praktische zaken m.b.t. de babykamer mee te mogen maken. We mogen gerust zijn, dit stel gaat hun kinderproject voortreffelijk starten. We kunnen allemaal alleen nog maar duimen, en sommigen onder ons zullen een kaarsje opsteken, voor een voorspoedig verlopen van de laatste weken en de fødsel, voor mij een onbekend Noors woord, het betekent bevalling (spreek uit fudsel; leuk woord hè).

Overige hoogtepunten

Wat is de woning van Erik en Maaike toch een baken van rust, stijlvol en prettig sober ingericht. Het biedt bovenop de heuvel liggend een adembenemend mooi panoramisch uitzicht over de oostelijke fjord van het Tromsø eiland. Elke dag door weersveranderingen weer andere vergezichten.

Mijn leven is hier een stuk rustiger, ik word opgenomen in een weldadige rust. Geen papieren krant, geen verslavend TV nieuws om 20.00 uur ’s avonds om maar iets te noemen, alleen dat al maakt een mens rustiger. Uiteraard word ik hier verwend met verrukkelijke voedzame en gezonde maaltijden, hier boven de Poolcirkel ontbreekt het echt aan niks. 

Elke dag twee keer gewandeld. Deze reis heb ik me grotendeels beperkt tot wandelingen in de directe omgeving van het huis. Tromsø stad ligt voor een groot deel op een eiland waarvan een flink deel gereserveerd is voor natuur. Flink golvend terrein naar Nederlandse begrippen, met open bos, voornamelijk berkenbomen, en enkele meertjes. Flink wat sneeuw nog overal waarin een aantal langlaufløypes zijn uitgezet. Het is verrukkelijk om zo uit je huis de vrije natuur in te kunnen wandelen. Super gezonde lucht, zo van de Atlantische oceaan, geen vervuilende industrieën.

Op eerste Paasdag een korte maar intensieve wandeling gemaakt boven de Fjellheisen, de bergkabelbaan die je naar een fantastisch, panoramisch uitzichtpunt brengt. Van daaruit nog een 200 meter verder naar boven gelopen. Een steile helling, die goed te doen is maar nu als één witte besneeuwde helling voor je ligt. Op een paar stukken na met een wat ijzige toplaag was het prima te doen. De wind op die hoogte is een stuk sterker, maar op deze zonnige dag goed te doen.

Heb hier allerlei weertypes meegemaakt. Ook hier is de lente vroeger begonnen, bomen en struiken hebben al knoppen, waar de reeds aangekomen trekvogels zich aan te goed doen (zag o.a. groenlingen en goudvinken). Maar het echte lente en zomerseizoen moet nog beginnen. Het weer bestaat uit dagen met zonnige periodes en dooi maar ook dagen met heftige winterse buien, sneeuw en korrelhagel. Een dag meegemaakt met sprookjesachtige wit besneeuwde bomen nadat er ‘s nachts een pak verse sneeuw was gevallen. Wat een verschil met de dag er na! De sneeuw weg en de bomen steken als zwarte bezems af tegen de hemel.

Op goede vrijdag in de eenvoudige houten Domkerk in het centrum het voorlezen van een verkorte versie van het passieverhaal meegemaakt. Delen uit de Bach Mattheus Passie wordt verteld en omlijst door veel orgelspel. Ontroerend mooi o.a. fantasie en fuga c mineur van Bach (BWV 546). De openingstoccata met alle registers open met voelbare donker zware bassen. De fuga een kunstig weefsel van stemmen. Het geheel is van grote schoonheid. Jammer dat zo weinig mensen op deze pracht muzikale uitvoering afkomen, want de Koreaanse organiste speelt de sterren van de hemel.

Lieve lezer, ik laat het bij deze paar impressies van deze heerlijke week, ik kijk uit naar de volgende reis in juli of augustus om de nieuwe baby te bewonderen.

Sjef.

Aafke op topptur

Een week geleden was Aafke op bezoek. Het doel was om veel te skiën in verse poedersneeuw (afgezien van gezellig met ons rondhangen natuurlijk...). Deze keer wilde Aafke als een echte Noor op topptur. Wij hebben de uitrusting, Aafke de skills, dus dat moest wel lukken. De winter werkte nog steeds niet echt mee, want er lag geen verse poedersneeuw. Maar er kon geskied worden. De eerste dag stond Rødtinden op Erik en Aafke's programma (ik hou het dit seizoen bij veilige wandeltochtjes :-)).

 Op de foto is het niet te zien, maar hier beginnen ze in lichte storm aan de tocht naar Rødtinden op Kvaløya

 Halverwege Rødtinden met uitzicht op Håkøya

Later in de week, na een dag met dusdanig slecht weer dat er niet geskied kon worden, was Tverrfjellet aan de beurt. Zoals de foto's laten zien was het flink bewolkt, maar dat maakt de omgeving er niet minder mooi op.

Op zaterdag - vorig weekend - sneeuwde het de hele dag (verse poedersneeuw!) en maakten we van de nood een deugd: met z'n drieën bezochten we Ersfjord om koffie te drinken bij Bryggejentene, een café dat op een prachtige plek aan een fjord ligt. Aan het einde van de middag werd het heel even wat lichter, en liepen we nog wat rond op het strand naast het café om foto's te maken van het prachtige licht.

Zondag, op Aafke's laatste dag in Tromsø, konden Aafke en Erik nog een poosje spelen in echte verse poedersneeuw op de piste in Kroken.

Het waren weer ontzettend gezellige dagen. Inmiddels kijken we alweer uit naar Sjef z'n bezoek rondom de paasdagen.

Verwarde winter

Bijna vier maanden sinds de vorige update. Het is maart en de tijd vliegt, maar ik zal bij deze nieuw leven in de blog blazen. De mørketid is alweer een poos voorbij, een ijskoude januarimaand en een heel milde februari zijn achter de rug. Er ligt weinig sneeuw in en rondom Tromsø. Ook hier is de winter van slag. Hoewel we nog twee maanden met sneeuw verwachten, zagen we dit weekend de eerste knoppen in de bomen verschijnen.

Vanochtend zwaaiden we mijn ouders uit, nadat ze tien dagen bij ons op bezoek waren geweest. Dit keer maakten we geen zware wandelingen naar bergtoppen, maar gewoon rustige tochtjes over het eiland, bij Tønsvik en rondom Fløya. Normaal gesproken gaan we met Bert en Leni vaak sneeuwschoen-wandelen in de winter. Dit keer bleven de sneeuwschoenen de hele week in de kast liggen. Het laagje sneeuw dat hier op dit moment ligt is zo dun, hard en ijzig, dat sneeuwschoenen nergens voor nodig zijn. Volgende keer beter.  Het waren tien heel ontspannen dagen en het gebrek aan sneeuw kon de pret niet drukken.

Op één van de eerste dagen namen we de kabelbaan omhoog om richting Fløya te wandelen. Het leek een windstille dag. Eenmaal aangekomen woedde er een lichte storm op de berg. De gevoelstemperatuur lag waarschijnlijk rond -15 en we hielden het niet langer dan 20 minuten uit om foto´s te maken. Daarna konden we vanachter glas van het uitzicht genieten in het fjellheisen café, met warme chocolademelk en een verse wafel om op te warmen.

(Tip: als je dit op de website bekijkt, kun je op de foto's klikken voor vergrotingen).

Vorige week zondag maakten we een wandeling in Tønsvikdalen. Je loopt daar over een langlaufløype langs een diepe, brede rivierbedding. Dit is in de zomer en winter een prachtige plek voor een kort uitstapje dichtbij Tromsø.

Gisteren (zaterdag) gingen we nogmaals met de kabelbaan omhoog. Dit keer waaide het stukken minder. Na een paar grijze dagen met af en toe een regenbui, was het heerlijk om weer in de zon te lopen in dit prachtige licht. Het was fijn om Bert en Leni´s vakantie met zo´n mooie middag af te sluiten. Om het helemaal af te maken, speelden we ´s avonds na de rendierstoofpot nog een spelletje kolonisten. In het eindklassement na tien dagen stond Leni met stip op nummer 1. Dat is vermeldenswaardig - goed gedaan!  ;-)

Gappohytta

Gappohytta is in de loop van de jaren één van onze favoriete bestemmingen voor een weekendje weg geworden. De hut ligt in het binnenland van Troms, op een paar honderd meter afstand van Zweden, en een klein aantal kilometers van Finland. Eén van de allermooiste plekken in de omgeving.

Afgelopen weekend beloofde het rustig, koud winterweer te worden. Ideaal voor een langlauftocht met overnachting op Gappo. We begonnen zaterdag relatief laat: té laat om voor het donker aan te komen. Inmiddels gaat de zon hier alweer om 14.15 onder, dus zo gek is dat niet. Spannend om zo'n "nachttocht" op ski's te maken. Wat waren we blij met de GPS en de sneeuwscootersporen die we volgden, waarvan we redelijk overtuigd waren dat ze ons naar de hut zouden leiden. En dat was ook zo. 

Rond een uur of zes kwamen we aan. Gappo bestaat uit twee hutten waar je kunt overnachten en een wc/houthok. Er was al een stel uit Tromsø in de ene hut. We maakten een praatje met ze, maar kozen voor een eigen hut (ervan uitgaande dat deze snel opgewarmd zou zijn) en installeerden ons in de 'oude' Gappohut.

Erik haalde een stuk verderop een emmer drinkwater uit de rivier. Toen we dat binnen op het aanrecht hadden gezet, lag er binnen vijf minuten een laag ijs op. Het vroor binnen dus ook flink. Tijd om de houtkachel aan te steken. Het was jammer dat we de thermometer die binnen hing pas ontdekten toen we al twee uur volop aan het stoken waren. Met alle kleding aan die we bij ons hadden, wilden we niet verder dan een halve meter bij de kachel vandaan komen. Wat een kou!

Na twee uur volop stoken was de hut "opgewarmd" tot 0 graden. Weer een uur later was het vijftien graden en konden we eindelijk - het was inmiddels half tien - comfortabel gaan koken. Wat smaakte onze kant-en-klare zak pasta met meegebrachte verse paprika, champignons en ui goed!

In een goed opgewarmde hut gingen we slapen, om na een paar uur wakker te worden van de kou. Vier graden was het en hoog tijd om de kachel opnieuw aan te steken.

Erik ging 's ochtends op tijd de kou in (en nu met een flinke wind erbij) om foto's te maken van het mooie oranje ochtendlicht. Het was buiten prachtig!

Rond een uur of twaalf stonden we op onze ski's om te beginnen aan de terugtocht. Dit keer in de zon, bij -10 graden. We hoefden alleen nog maar omlaag en waren binnen 2,5 uur bij de auto. De terugtocht deden we twee keer zo snel als de tocht omhoog. De auto deed het nog (je weet het maar nooit) en gelukkig hoefden we maar 45 minuten te rijden tot Nordkjosbotn, waar we grote koppen koffie en thee kochten om verder op te warmen.

Het was een fantastisch weekend. Zo'n weekend dat uiteindelijk bij de mooiste weekenden van het jaar zal horen, ook al heb ik misschien wel een kort moment gedroomd van een luxe-arrangement in een warm hotel.