Het was zaterdag zo'n dag waar we in Tromsø niet mee overladen worden. Zon, blauwe lucht, windstil. Vrijdagavond besproken we twee opties voor zaterdag. Optie 1: een
topptur op ski’s naar Breitinden (860 m) op Ringsvassøya. Optie 2: een topptur naar Stormheimfjellet
(1181 m) op Breivikeidet. Beide bergen beloofden nieuwe, spectaculaire uitzichten en een relatief lange, maar niet steile klim over een brede helling met dito afdalingen. Stormheimfjellet
stond al lang hoog op ons wensenlijstje. Op
ski’s zijn we nog nooit hoger dan 1078 meter gekomen (Ullstinden vorig jaar) en
Stormheimfjellet leek een mooie uitdaging.
Zaterdagochtend pakten we onze spullen bij elkaar en reden naar
Breivikeidet. Vlak voordat we bij de pont naar Svensby aan kwamen, sloegen we
af in zuidelijke richting. Na een paar kilometer vonden we een parkeerplek. Het eerste stuk van de tocht deden we in t-shirt. Wellicht dankzij
de warme zon ging de tocht omhoog erg soepel.
Na 3,5 uur omhoog lopen was de
top verlaten en was het spectaculaire uitzicht helemaal voor ons alleen. 360 graden rondom. In noordelijke
richting Ullsfjorden en de open zee, oostelijk de Lyngen alpen. In
noordwestelijke richting hadden we uitzicht op de pieken van Kvaløya. Vlak voor ons, in zuidwestelijke richting, stak
Hamperokken mooi af tegen de horizon.
Na een
kwartiertje op de top kwam er een Noors stel aan die net als wij
helemaal enthousiast waren van deze tocht. We
maakten foto’s van elkaar en wisselden e-mail adressen uit om ze te delen.
Na drie kwartier op de top begonnen Erik en ik aan onze
afdaling. Ruim een half uur later stonden we naast de auto. Voldaan, met gebruinde gezichten en toch enigszins vermoeide spieren. Wat een topdag!
Hier nog een paar foto's dat we van het Noorse stel kregen:
