Een mooie zomeravond

Toen ik donderdagmiddag van m'n werk thuis kwam, was de lucht voor het eerst in lange tijd strak blauw. Een mooi moment om nog een bijzondere tocht te maken met m'n ouders, die vanochtend vertrokken aan hun lange terugreis. Het leek er op dat we een mooie zonsondergang zouden hebben en we besloten daarom  in de namiddag richting Rekvik te rijden, helemaal aan het einde van de weg aan de noordwestkant van Kvaløya. Erik en ik waren daar drie jaar geleden om de Skamtinden te beklimmen en ik herinnerde me de omgeving rondom Rekvik als bijzonder mooi. Je waant je daar op de Lofoten vanwege al het groen, de steile pieken, de kleine verlaten dorpjes, de eilandjes aan de kust en de eindeloze zee richting het westen.

Om vijf uur kwamen we na een mooie autorit aan in Rekvik en kozen het plaatselijke zandstrandje uit om te picknicken.

De picknickplek

Na een kop koffie liepen we nog wat rond om foto's te maken, kruipbramen te zoeken, en om gewoon van het ontzettend mooie, zonnige en windstille weer te genieten. Wat hadden we daar lang op gewacht!

Erik had ons aangeraden om Brosmetinden te beklimmen, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de zee. Hij had dat vorig jaar samen met Sjef gedaan en de foto's waren toen prachtig. Tegen half acht begonnen we aan een mooie avondwandeling door een wat moerassig gebied en over een korte bergrug.

Onderweg hadden we uitzicht op Rekvik en het strandje waar we gepicknickt hadden.

Terwijl we uitgebreid de tijd namen op de top, begon de zon langzaam te zakken en kleurde alles mooi oranje.

Het uitzicht op een rij bergen achter ons

Toen we weer naar beneden liepen kwamen we langs een meertje, waarin de bergen prachtig weerspiegelden.

Op de terugweg stopten we rond 22.30 nog een keer om de zonsondergang te bekijken en te fotograferen.

 Bert maakte de mooiste foto:

Terwijl we aan de echte terugweg begonnen, stopten we nog een keer om de weerspiegeling van de bergen in de zee vast te leggen. Onderstaande foto, gemaakt vanaf de weg, is van het water met wat voorgrond (het boompje en de steen).

Daarna was het tijd om naar huis te rijden. Het was een prachtige en bijzondere namiddag en avond. Rond middernacht kwamen we thuis. Voldaan en verzadigd van al het moois.