Na een fijne week in Nederland reden we de afgelopen 2,5 week door Noorwegen, met een aantal mooie tussenstops onderweg. Eén daarvan was bij Haukeliseter, onderaan de Hardangervidda, van waaruit we aan een spectaculaire 3-daagse huttentocht begonnen door de Setelsdalsheiene/Ryfylke gebergte; een
gebied ten zuiden van de Hardangervidda.
Haukeliseter staat als plaats op de
wegenkaart van Noorwegen, maar bestaat slechts uit een hut van DNT (de Noorse
toeristenvereniging). Het is meer een berghotel dan een berghut, en is direct de grootste van
Noorwegen met 156 slaapplaatsen. Een prachtige uitvalsbasis voor
meerdaagse huttentochten.
We begonnen de eerste dag met een
gevarieerde tocht langs meertjes en watervallen naar de mooi gelegen Holmavasshytta,
aan een groot meer op 1130 meter hoogte. We moesten onderweg opvallend
veel sneeuwvelden oversteken.
 |
| De rode T's markeren het pad |
 |
| Actie! |
In Zuid-Noorwegen
bestaat het concept onbemande zelfbedieningshut: we kwamen bij een hut
terecht die erg leek op wat we kennen uit Troms, maar waar een heuse proviandkamer
aanwezig is. Dit bestaat puur op basis van vertrouwen, en alles dat je op eet of
mee neemt, betaal je via een machtigingsformulier dat je achterlaat in de hut.
Dit concept maakt het mogelijk om op een veel gemakkelijkere manier een
langere tocht (bijvoorbeeld 6 dagen) te plannen zonder je een ongeluk te moeten
tillen.
 | ||
| De Holmavasshytta in mooi licht |
Op de tweede dag
vervolgden we de tocht naar Kvanndalen. Dit was een rustige dag, met een
wandeling van een uur of zes over een spectaculaire hoogvlakte met mooie vergezichten.
 |
| Prachtige vergezichten |
Deze dag eindigde met een flinke afdaling
naar de veel lager gelegen Kvanndalshytte op 611 meter. Dit is de kleinste en meest knusse DNT
hut die we tot nu toe gezien hebben, met slechts vier bedden.
 |
| De Kvanndalshytta in avondlicht |
Deze hut is in
1898 al gebouwd voor de Stavanger toeristenvereniging. We brachten hier
alweer de nacht met z’n tweeën door. Er was niemand anders in de wijde omgeving.
Overdag kwamen we een groepje van drie vrouwen tegen die deze tocht andersom
liepen, maar voor de rest hebben we drie
dagen lang niemand anders gezien (afgezien van honderden schapen). Deze leegte
blijft erg bijzonder en we waren blij verrast dit ook in het zuiden van
Noorwegen te ervaren.
 |
| Kvanndalen, vlakbij de hut |
De drie vrouwen die
we tegen waren gekomen waarschuwden ons onderweg voor dag 3: een zware, lange
tocht met een paar flinke uitdagingen. We begonnen de laatste dag daarom vroeg
met de tocht van 26 kilometer die grotendeels door het smalle, prachtige, en
spectaculaire Kvanndalen voerde. Het werd inderdaad een lange tocht: 10 uur
flink door lopen met in totaal 1000 overwonnen hoogtemeters. Maar wat was dat het waard;
we hebben onze ogen uitgekeken in dit bijna ongerepte stukje Noorwegen.
 |
| Het begin van de lange tocht op dag 3 |
 | |
| Terugkijkend het dal in, na ongeveer 10 kilometer |
Op
onderstaande foto zijn we aangekomen bij de oorsprong van de
Kvanndalselva, vanwaar we de tocht vervolgden naar Haukeliseter.
 |
| Een uitdagend terrein |
Vroeg in de avond kwamen we aan in Haukeliseter, waar ons een heerlijke douche en warme maaltijd te wachten stond. We waren ontzettend voldaan en blij na deze spectaculaire tocht!
